Tongariro adventure!
Op naar een nieuw avontuur. Samen met 3 Duitse meiden en 1 Australische op weg naar tongariro, voor de jawel de meest grote hike die je eigenlijk kunt doen in Nieuw-zeeland.. Hoe kwam ik hier zo op om hier aan mee te gaan doen? Ja, inderdaad door ja te zeggen voordat je weet wat je gaat doen.

Dus dan spoelen we nog even een stukje terug, wat heb je nodig bedacht ik mij de dinsdag want het is een hike die erom bekend staat dat je elk weer voorbij kunt krijgen. Van de zon, regen, sneeuw. (nu waren de weersvoorspelling voor dat gebied rond de 27 graden dus eigenlijk hoopte ik erop dat ik niet teveel nodig zou hebben).
Dus met een paar nieuwe goede schoenen, een goede sportbroek, een jasje en een shirt moet het toch wel goed zijn. dacht ik dan... (en hoopte ik).

Dan de vrijdag, in de auto gelijk kwam alles al boven heb ik alles wel mee, wat moet je mee? waar slapen we precies? Heb ik eigenlijk een slaapzak nodig? Zoveel vragen waar ik nog niet antwoord op had, wel zeiden ze me in de auto gelijk heb je wel genoeg eten mee. Maar ja ik had die dag geen mogelijkheid gehad om naar de winkel te gaan dus nog even snel langs de winkel en wat fruit inslaan.

Uiteindelijk kwamen we om 12 uur s`avonds aan in het hostel, daar naar binnen in een zaal met nog 6 andere mensen proberen te slapen, om de volgende ochtend om 8 uur de bus te nemen naar het park.
De volgende ochtend verklaarde iedereen mij voor gek, dat ik het deed in 1 broek, een shirt en een jasje.. Maar al snel veranderde dat toen we in de bus zaten en de bus chauffeur ons vertelde dat het de hele dag goed weer zou zijn erg warm en heet op de top dus warme spullen niet nodig! Wel had ik te weinig water bij me…. (voor iedereen die dit leest, en ooit de hike gaat doen, neem water mee heel veel!)

De hike.. dat is een hike dwars door een vulkaan heen, en uiteindelijk ben je op de top en heb je het uitzicht over ja… 3 lakes (waar je helaas niet in kon zwemmen, wel even een verkoeling aan je voeten, alle chemicaliën van de vulkaan gaan in dit water). En een adembenemend uitzicht.

Het was pittig, zwaar. De weersomstandigheden waren erg warm we moesten ook met ze alle goed om elkaar denken en goed insmeren (uiteraard ben ik wel weer iets verbrand… maar ja voor dat het zo enorm warm was valt het ontzettend mee!)

De laatste 2 uren waren echt wel het zwaarst, je zou denken dat is makkelijker want als je de heuvel af bent kom je op het punt met je signs ga terug voor 9 km en 4 uur…. Of ga door voor 10.4 km en 2,5 uur dan denk je snel ik kies voor 2,5 uur.. maar dit was nog niet een makkelijke opgave want dat was een saaier stuk om te lopen, met te weinig water bij je.. Dan wil je heel graag terug naar je hostel!

Maar eenmaal daar was eindelijk het verlossende bordje dat we de 19 km gehaald hadden nog maar 400 meter te gaan! En de bus stond gelukkig al op ons te wachten.
Met spierpijn in me benen, billen en 1 blaar op me voet (met nieuwe schoenen)heb ik het er toch wel goed vanaf gebracht.

Terug in de hostel lekker douche, eten klaar maken en nog even kletsen.. (wel kan ik je zeggen hoe vaak je tegen een Duitser zegt praat Engels, ze beginnen heel snel toch weer in het Duits.. ) Dus ja, dit was ook wel zeker de laatste keer dat ik op een trip ben geweest met 3 Duitse meiden. 1 is oke, want ja dan moet ze toch ook gewoon Engels praten.

De volgende dag zijn we aan de terug weg begonnen, die zijn we eerst gestart bij de mooie Tawhei Falls, hier is ook een gedeelte van de lord of the rings opgenomen. Maar gewoon een hele mooi waterval om te zien.

Vervolgens door gereden naar Taupo daar bij de lake even in het zonnetje liggen en een ijsje eten, om vervolgens door te rijden naar de Hamiliton Gardens. Dit is een vrij park waar allemaal mooie verschillende tuinen zijn aangelegd. Dit park staat ook bekend om zijn vrije ‘’festival’’ feesten. Zo was er toevallig vandaag vanaf 4 uur een foodtruck festival met live muziek, was een lekker sfeertje en iedereen zat heerlijk in het gras te genieten van de zon en de vrienden om hem heen!

En dan was helaas het weekend weer voorbij. En begon de normale werkweek weer..

Tiritiri Island

Een nieuw weekend, last minute eventjes gekeken of we nog op pad konden, samen met 3 andere Nederlandse meiden naar Tiritiri matangi Island geweest. Het is voor mij 20 minuutjes met de boot vanaf de andere kant van de heuvel. Mijn host mom heeft me daar gebracht, eerst even een ‘’ontbijtje’’ gedaan bij de golfbaan en dan de boot van 09:50 (het is de enige boot die heen gaat, hij blijft daar dan ook en om 3:30 moet je zorgen dat je weer terug bent want ook dat is de enige boot die terug gaat).
Het eiland staat bekend om al zijn mooie prachtige vogels, je hebt ze in alle vormen en maten grote en klein, hele mooie kleurtjes en wat minder opvallend dat ze helemaal opgaan in de natuur!

De zomer is hier nu echt aangebroken, dus zonnenbrand smeren is wel op z`n plek! En ook de hele dag door blijven smeren, verder was het een prachtig eiland met een amazing view. En daar was tijd om eventjes lekker het water in te kunnen gaan, we hadden de andere kant van het eiland uitgekozen wat niet het makkelijkst was om echt te gaan zwemmen, maar even een beetje verkoeling en afkoelen kon hier goed.

Na de wandeling terug bij de boot, een gids die ons aansprak want ik had mijn naam in het boek geschreven boven op de top. Hij zag dat ik nederlands was, en van der Wal heet, dus daar ging de hele geschiedenis of ik misschien familie van hem was of niet want zijn ouders komen oorspronkelijk ook uit Nederland. Een hele aardige man die wel van een leuk praatje hield!

Zondag merkte ik aan me lichaam dat het nogal een beetje op was, en dat alles veel energie gekost heeft de afgelopen weken, dus even een beetje rustig aan gedaan. Lekker dutje doen in de middag, even zwemmen, lekker filmpje kijken en verder niet te veel!